Leczenie uzależnienia od gier
Mają swoich zwolenników zarówno wśród dzieci, młodzieży, jak i dorosłych. Gry komputerowe są atrakcyjną ofertą dla różnych grup wiekowych ze względu na to, że mają różną tematykę, zróżnicowany poziomy trudności, pozwalają sprawdzić swoje umiejętności, wzbudzają dreszczyk emocji i rywalizacji. Potrafią jednak bardzo wciągnąć. Na tyle, że gracz wręcz traci kontakt z otaczającą go rzeczywistością. Wówczas może pojawić się zagrożenie w postaci uzależnienia od gier komputerowych. To obok nałogowego korzystania z komputera i internetu jeden z najczęściej spotykanych problemów wśród dzieci i młodzieży w XXI w.
Objawy uzależnienia od gier komputerowych
W jaki sposób można to stwierdzić? Wystarczy zaobserwować czy u dziecka występują któreś z następujących objawów:
• okłamywanie rodziców lub innych domowników w kwestii rzeczywistego czasu, jaki spędza przed komputerem na graniu,
• granie w gry dłużej niż pierwotnie jest ustalane,
• zaniedbywanie obowiązków domowych i szkolnych z powodu gier komputerowych,
• gorsze wyniki w nauce, wagarowanie,
• zaniedbywanie innych zainteresowań,
• rozdrażnienie, złość, konfliktowość, agresywność w momencie, kiedy nie może zagrać lub musi ograniczyć tę czynność,
• częste zmiany w nastroju,
• nerwowość,
• zmęczenie,
• apatyczność,
• zaniedbywanie codziennej higieny,
• problemy z koncentracją,
• wydawanie sporych sum pieniędzy na gry komputerowe oraz na doposażanie sprzętu komputerowego pod ich kątem,
• obsesyjne rozmyślanie o graniu również w trakcie wykonywania innych czynności,
• ograniczanie czasu na sen i jedzenie.
Z czasem grający nastolatek jest na takim etapie rozwoju uzależnienia, że nie potrafi już kontrolować lub ograniczyć w skuteczny sposób chwil spędzanych przed komputerem. Nałóg odbija się także na jego zdrowiu, ponieważ:
• znacznie pogarsza się wzrok,
• pojawiają się tiki nerwowe,
• rozwijają się wady postawy,
• zanikają mięśnie z powodu pozostawania przez dłuższy czas w tej samej pozycji i braku aktywności fizycznej.
Skąd się biorą problemy z nałogowym graniem?
Zagubione w świecie dorosłych dziecko jest bardziej podane na uzależnienie od gier. W tym wirtualnym świecie może być kimś ważnym, zwycięzcą na różnych poziomach trudności. Poza poczuciem rywalizacji i satysfakcji nawiązuje też wirtualne znajomości.
Wpadaniu w ten nałóg sprzyja wczesny wiek inicjacji komputerowej. Już kilkulatek świetnie porusza się w różnych grach online na telefonie, komputerze, tablecie czy innym sprzęcie.
Szczególnie zagrożone są również te dzieci, których potrzeby emocjonalne nie są odpowiednio zaspakajane. Gry komputerowe są dla nich ucieczką od problemów, emocji czy obowiązków.
Leczenie uzależnienia od gier wśród dzieci i młodzieży
Zanim dziecko trafi na specjalistyczne leczenie, warto samodzielnie spróbować ograniczyć mu czas spędzany przy komputerze lub konsoli. W jaki sposób? Najlepiej wyznaczyć określoną porę dnia, kiedy nastolatek będzie mógł grać oraz limit czasowy. Konstruując taki plan, trzeba też uwzględnić inne aktywności, np. ruchowe, obowiązki domowe oraz szkolne. Jeśli problem nie jest jeszcze zbyt poważny, to taka forma pomocy może przynieść efekt.
Jeśli jednak próby zwalczenia nadmiernego korzystania z komputera i gier w domowych warunkach nie przyniosą rezultatów, wówczas trzeba zgłosić się do specjalisty. Podczas psychoterapii dziecko odkrywa, jakie mechanizmy charakteryzują to uzależnienie. Dowiaduje się, jak straciło kontrolę nad graniem i czym grozi niepodjęcie leczenia. Jedną z najważniejszych kwestii jest przyznanie się przez nastolatka do uzależnienia.
Jeśli próby ograniczenia korzystania z komputera nie przyniosą zakładanego efektu, wówczas trzeba będzie wprowadzić całkowity zakaz grania. Tworzy się wtedy wspólnie harmonogram dnia, który ma pomóc w zmianie dotychczasowych nawyków. Terapia nakierowana jest także na to, aby szukać innych aktywności czy zainteresowań.
Nałogowy gracz uczy się ponadto kontrolować swoje zachowanie oraz radzenia sobie z różnymi emocjami.
Bardzo ważne jest także wsparcie i zrozumienie ze strony najbliższych. Oni również powinni motywować dziecko do walki z nałogiem, spędzać z nim wspólnie więcej czasu i zapewniać mu inne formy aktywności.