Rodzaje narkotyków

Amfetamina

To narkotyk pochodzenia syntetycznego, który opracowany w pierwszej połowie ubiegłego wieku był stosowany głównie jako lek na depresję. Zwiększa poziom dopaminy i noradrenaliny, oddziałując na układ nerwowy i powodując pobudzenie oraz poprawę koncentracji.

Długoterminowe stosowanie tej substancji prowadzi m.in. do nadpobudliwości, agresji, ogólnego wyczerpania oraz halucynacji. Do tego osoba uzależniona od amfetaminy po jej odstawieniu może bardzo szybko popaść w depresję.

Metamfetamina

To znacznie silniejszy odpowiednik amfetaminy – powoduje mocniejsze pobudzenie, a efekt jej działania utrzymuje się znacznie dłużej (nawet do 12 godzin). Jednak jest także zdecydowanie bardziej toksyczna, co skutkuje poważniejszymi konsekwencjami jej regularnego stosowania. Zalicza się do nich m.in.:

• podwyższenie ciśnienia krwi grożące nawet udarem mózgu,
• uszkodzenie serca,
• szybką utratę masy ciała,
• wypadanie zębów.

Kokaina

To alkaloid naturalnego pochodzenia, który pozyskuje się z liści krzewu koki (krasnodrzewu pospolitego). Choć teoretycznie pobudza i poprawia nastrój, tak w praktyce może wywoływać stany wręcz odwrotne – panikę, depresję czy psychozę paranoidalną. Regularne stosowanie kokainy znacząco zwiększa ryzyko zawału serca. Skutkiem ubocznym działania tego środka jest bowiem zwężanie naczyń krwionośnych, które prowadzi do wzrostu ciśnienia krwi. W skrajnych przypadkach może dochodzić nawet do arytmii serca.

Crack

To również kokaina jednak przetworzona do formy umożliwiającej jej palenie – zwykle osiąga się to poprzez dodanie sody oczyszczonej. Crack działa niezwykle szybko, gdyż zawarte w nim substancje chemiczne po wprowadzeniu do płuc od razu przedostają się do krwi. Pobudzenie jest więc praktycznie natychmiastowe, jednak trwa bardzo krótko, co zachęca do częstego palenia. Narkotyk ten jest znacznie groźniejszy od klasycznej kokainy. Bardzo szybko uzależnia, a stosowany regularnie prowadzi do skrajnego wyniszczenia zarówno fizycznego, jak i psychicznego.

Ekstazy

To środek będący pochodną metamfetaminy, którego skrótowa, często stosowana nazwa MDMA wywodzi się od tworzącego go związku chemicznego (3,4-metylenodioksymetamfetamina). Jest szczególnie popularny wśród młodzieży bawiącej się na różnych imprezach, gdyż nie tylko pobudza, ale także ma działanie empatogenne – wywołuje otwartość emocjonalną. Jednak gdy ekstazy przestaje działać, pojawia się drastyczny spadek nastroju i uczucie ogólnego wyczerpania. Przy długotrwałym stosowaniu może prowadzić m.in. do zaburzeń snu, depresji oraz zaburzeń pamięci. Oprócz tego stopniowo wyniszcza organizm, w tym dość szybko go odwadnia.

LSD, meskalina i psylocybina

Wszystkie te środki halucynogenne mają podobne działanie – wywołują bardzo silne halucynacje wzrokowe i zaburzają odbieranie bodźców słuchowych oraz dotykowych. Pośród nich LSD jest uznawane za zdecydowanie najmocniejszy narkotyk. Jest on także jedynym z tej grupy uzyskiwanym wyłącznie w warunkach laboratoryjnych. Meskalina i psylocybina są pochodzenia naturalnego – pierwszy z tych środków znajduje się w nasionach lub owocach niektórych gatunków kaktusa, natomiast drugi pozyskuje się z grzybów halucynogennych.

Narkotyki te zwykle nie są bardzo toksyczne, ale mogą uzależniać. Największe ryzyko ich stosowania wiąże się jednak z zaburzeniami postrzegania rzeczywistości. Osoby pod wpływem silnych halucynacji są skłonne do robienia bardzo niebezpiecznych rzeczy – zdarzają się nawet przypadki samobójstw.

Kanabinole

Mianem tym określa się związki chemiczne naturalnego pochodzenia – pozyskuje się je z konopi indyjskich (najpopularniejszym narkotykiem jest marihuana, czyli suszone liście lub kwiaty tej rośliny). Głównym środkiem psychoaktywnym jest w tym przypadku THC, czyli tetrahydrokannabinol. Przyjęty w niewielkich ilościach zwykle jedynie relaksuje i wprowadza w stan euforii. Jednak duża dawka może skutkować efektami podobnymi, jak po zastosowaniu opisanych wcześniej środków halucynogennych, czyli silne zaburzenie postrzegania rzeczywistości.

Marihuana, którą używa się poprzez jej palenie, nie należy do najbardziej toksycznych używek. Jednak długotrwałe jej stosowanie może prowadzić do wpadnięcia w nałóg i stopniowego wyniszczania zdrowia. Często skutkuje to także zaburzeniami koncentracji, ogólnym pogorszeniem samopoczucia oraz nawet stanami depresyjnymi.